2 sonuçtan 1 ile 2 arası

Konu: Unuttuk

Threaded View

  1. #1
    Kıdemli Üye
    Üyelik tarihi
    07.12.2009
    Yer
    ankara
    Mesajlar
    439
    Teşekkür
    931
    Aldığı Teşekkür
    463

    Standart Unuttuk

    Ne çabuk unuttuk, ne çok unuttuk...
    Dünya kalınası değildi,
    yeryüzünde karar kılamazdık ki.
    Geldik ve nihayet dönecek değil miydik?
    Şimdi hatırladığımız bu..
    Ve hiç unutmayacağımız...

    Ne çok unuttuk, ne çabuk unuttuk
    Bizden önce gelenleri ve bizden önce gidenleri
    Güzel atlara binip giden güzel insanları
    Sırf ölümünü güzel eylemek için yaşayanları
    Ölümünü 'düğün gecesi' gören güzel bakışlıları

    Ne çok uyuduk göklerden habersiz.
    Ne çok unuttuk semaya yüz dönmeyi
    Ayağımızı yere sabit belledik
    Elimizdekileri sahiplendik
    Değil elimizdekilerin,
    elimizin bile elimizde olmadığını hatırlamak zamanı şimdi.
    Çok hatırlamak ve çabuk hatırlamak zamanı.

    Unuttuk;
    dünya bir gölgelikti oysa
    Yolcu olduğumuzu unuttuk,
    yolumuzun buradan geçtiğini sadece
    Sadece uğradığımızı şu dünyaya
    Yükümüzü yeğni tutmayı bilemedik.
    Biriktirdik, çoğalttık, artırdık ve saydık
    Geriye ne kaldı?
    Şimdi hatırladık
    Sermayemiz yokluktu, servetimiz acizlikti
    Şimdi hesapladık.

    Unuttuk,
    Yüzümüzde Rahmanın nakşı vardı
    Gözümüzde Cemalin bakışı vardı
    Gönlümüzde Bekanın aşkı vardı
    Şimdi, yüzümüz yerde kaldı
    Gözümüz yaşta kaldı
    Gönlümüz darda kaldı
    Hatırladık ve anladık ki,
    Bu dünyanın ötesi vardı

    Gelin, burada kalmayalım.
    Yüzümüzü Rahmanın vechine döndürelim,
    Gözümüzü Gufranın tecellisine çevirelim,
    Gönlümüze 'neylerse güzel eyleyen' Mevlamızın tesellisini devşirelim.

    Hatırlayalım, hatırlayalım ki,
    'Hatırlamaya değer bir şey bile değil'ken
    Yüze geldik, varlığa vardık, dile geldik, ışığa vardık
    Kimsenin bizi bilmediği, kendimizi de bilmediğimiz
    Derin bir unutuştan alındık
    Hatırlandık, hatırı sayılır olduk.

    Fakat ne çok unuttuk ve ne çabuk unuttuk
    Unutuşun çocuğu olduğumuzu
    Varlığın uçarı kuşu olduğumuzu
    Kanatlarımız olduğunu,
    yerde kalanlardan ve arza bağlananlardan uzakta
    Kaderimiz olduğunu
    Gelip gitmenin, konup göçmenin,
    Ondan gelip Ona gitmenin
    Ne güzel olduğunu

    Hatırlayalım hatırlayalım ki
    Unutuştan alınmış
    ve çokça unutmuştuk
    Unutmayalım ki
    Hep hatırlandık, hep hatıra kaldık
    İşte o zaman enkaz altından çıkarabiliriz ruhumuzu
    Ve o zaman yüreğimizdeki yangın yeri
    İbrahimvari bir gülşene döner
    Ve biliriz ki,
    Mazlumlar mahzun olmazlar
    Masumlara hüzün erişmez asla
    Ve korku yoktur şehidlere...


    Senai Demirci


  2. Facebook Adınla Yorum Yap

 

 

Bu Konudaki Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •