TeÐmenÝm

[HAMZA AYDIN]

Teðmenim


Senin gözlerin yeþildi teðmenim
Sen tutunca küpeþte demirler erirdi
Dize gelirdi ufuklar sen bakýnca
Seni düþünürdü rüyalarýnda kýzlar
Namus denilince sen gelirdin aklýma
Sen demirlerdin gönlümde teðmenim
Hürriyet denilince...

Yurdumun en güzel defnelerini takmýþtým alnýna
En beyaz kumaþlarý sana dokumuþtuk
Sen vardiyadayken ben rahattým
Deniz seninle güzeldi teðmenim
Deniz seninle büyüktü....

Gemilerin de kardeþliði vardýr teðmenim
Gemilerin de kaderi vardýr
Þimdi biz omuz omuzayýz
Birimiz Atýlay birimiz Dumlupýnar
Biz siperde iki Mehmet gibiyiz.

Ben Oflu Hasan'ým
Gerzeli Ali de olabilirim.
Belki de Veniköylü Haydar'ým
Köprüde buluþacaktýk yarýn
Ýnanmaz sarý kýz inanmaz
Ölecek adam mýydým ben teðmenim?

Bilirim anacýðým bilirim
Ellerin titrer þimdi
Gürül gürül yanar için
Aðrýmý sen çektin geceler boyunca
Aylarca karnýnda taþýdýn
Büyüttün sonra elimden tutup
Yürümesini bilmezdim yürüttün.
Gülmesini de beceremezdim güldürdün...
Üstümü örttün kurt ulutan soðuklarda
Almadan verdin yemeden yedirdin

Bir bayrak var gözlerimde teðmenim bir bayrak
Vatan onda,aþkým onda,süngüm onda
Bana böyle bakma teðmenim
Kurana el basarým ki öldüðüme yanmam
Doyamadým Türklüðüme doyamadým
Kurusun mavileri denizlerin teðmenim
Beni bayraða sar,yalnýz bunu isterim
Sonra anama hakkýmý helal et derim
Vatan sað olsun,
Ellerinden öperim...


Ayhan HÜNALP

[üçler koçak]

eline saðlýk kardeþ