Sana Yöneldim

[Ahmet Öztürk]

Bolca verdin gönül aşımı
aşkinla sel ettin şu göz yaşımı
hiç kimseye eymediyim başımı
yanlız sana eydim sana yöneldim

beşer kazanında piştim pişeli
kimi üzgün gördüm kimi neşeli
kimi döner durur aşka düşeli
pervaneler gibi sana yöneldim

saray dedikleri yapılar gördüm
arkası karanlık kapılar gördüm
mezar taşlarında tapular gördüm
mülk senindir dedim sana yöneldim

bir ana serçenin iç güdüsünde
tavus kuşlarının ince süsünde
nice örümceyin ak örtüsünde
hep seni gördüm sana yöneldim

kul gördüm kuluna haset çekmede
kin tohumu nesil nesil ekmede
bir yudum su verince başa kakmada
muhaç etme dedim sana yöneldim

kulunu hor görür üstten bakardım
bir söz ile nice gönül yıkardım
zülmün neşterine arka çıkardım
şimdi hicabımla sana yöneldim

ne yaralar gördüm ilaç kar etmez
ne hastalar gördüm gecesi bitmez
yinede sabr eder isyana gitmez
hayran hayran bakıp sana yöneldim

taş yürekler gördüm kurşunlar delmez
yüz adım giderim bir adım gelmez
vemiyen verenin halinden bilmez
bilen bilir dedim sana yöneldim

gördüm daha nice yoldan sapanlar
dünya malın putlaştırıp tapanlar
haram harmanında hasat yapanlar
halime şükredip sana yöneldim

insan karıncaya hükmeder sandım
birgün bir yuvaya gizlice indim
rızkına saygıyı görünce dondum
nice ibret ile sana yöneldim

zor günde çareyi sende bulanlar
peşinden şeytana ortak olanlar
ölçüde tartıda yalan dolanlar
şahit ola ola sana yöneldim

komşu kapısını usılca vurdum
açmıdır tokmudur gizlice sordum
iki lokmam varsa birini verdim
rızanı almaya sana yöneldim

evlatmış dünyada mürüvvet tacı
o tacı kaybetmek en büyük acı
sabır buyurmuşsun onun ilacı
oda sende diye sana yöneldim

çektim gözlerimden gaflet tülünü
neyleyim mevsimlik dünya gülünü
dilerim kulunun ahir çölünü
gül gülistan eyle diye sana yöneldim

rızan için karşılıksız verenler
rızan için gönüllere girenler
müjdelenmiş kalp gözünden görenler
müjdemi almaya sana yöneldim

bilmedim verdiyin can kıymetini
bir nefes sağlığın has kıymetini
gerçi yüzüm yok ya o nimetini
yinede ver diye sana yöneldim