Özür dilerim ruhum daha bitmedim
bu dünyanın orta yerine hapsoldum
alışamadım
yardımları yok
yarama yardımcı kimse yok
acı içim yan içim bit
kim takar ki seni bu saatten sonra hadi git
üzülmen bi fayda eder mi
döktüğün sözler gider mi
dostunun anlamı var mı
ölüyorum…
gel kurtar diyemiyorum
ve susuyorum…
yalnızlığa alıştım sanki
ve beni yok etmesine…
senin için üzülmüyorum bile
kendim için bile
ben seviyorum diyemiyorum
tutuklu kalıyor yaralarım içimde
halen tebessüm atıyorum çevreme
ve oynuyorum hiç sevmediğim oyunda
yaralı mı öldü mü bilen var mı
sesimi duyan…
herşeye son…
özür dilerim ruhum
seni çok üzdüm
herkese kanıp kendime inanmadım
özür dilerim ruhum
senden vazgeçtim…
yalanları gerçek yapıp oynadım
gerçekleri kırdım döktüm
beni affetmezsin biliyorum ruhum
affet diyecek cümle artık yok gidemiyorum
senden istiyorum bırak beni
bitir tüket
yeter ki sen rahat et…
özür dilerim
herşeyi silemediğim için
herşeyi unutup sana gelemediğim için
baktımda pişmanlık dolu gibi
aslında pişmanlık değil ruhum
aslında ölüm değil
seni yarım bırakan ben
içimde fırtınalara sebep olan ben
ölülere yaşam vermiş gibi günahkar olan ben
kaderimi değiştiren ve lime lime doğrayan ben…
özür dilerim ruhum
çok mu geç kaldım
son giden yolun ardından
sana gelmedim
mutluluğa gitmedim
kendi kendime eziyet içinde yara yaptım
ve kendimi parçaladım.
özür dilerim ruhum daha bitmedim
