3 sonuçtan 1 ile 3 arası

Hybrid View

  1. #1
    Kıdemli Üye
    Üyelik tarihi
    23.11.2009
    Yer
    Hollanda
    Yaş
    51
    Mesajlar
    156
    Teşekkür
    34
    Aldığı Teşekkür
    256

    Standart Bir anda uykudan kalktim !

    mezardakilerin pişman oldukları şeyler için dünyadakiler birbirlerini yiyorlar!..''


    Bir anda uykudan kalktim !

    çok ilginç bir ışık gördümama odanın ışığı kapalıydı
    bir baktım saat 3:30 gece fecirvakti
    peki gördüğüm bu kadar ışık nerden
    -----
    birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde
    hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum
    tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!!

    --
    bir gülümseme sesi duydum



    Yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu
    korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim
    ama cevap vermedi
    annemin odasına doğru gittim
    babamı uyandırmaya çalıştım
    birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu
    annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı
    uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu
    Bismillahirrahmanirrahiim diyordu ve tekrarlıyordu
    babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara dedi annem
    şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayr ola dedi babam
    ama annemin israrı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler
    başladım bağırmağa, anne, baba, ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!
    annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!
    başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar
    odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
    ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı


    tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım
    kendi vücudumu gördüm!!!
    evet kendi vücudumu
    oturup kendi kendimi seyrediyordum, iki taneydim
    kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba? Nasılda bana benziyor!!!
    başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye
    ama uyanamadım
    babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim
    ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek
    beni uyandırmaya başladı kalk muhammed kalk bana cevap ver
    ama cevap veremiyordu!!!
    bir kaç defa uğraştı ama yok. Birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor
    o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını görememiştim
    bağırışmalar başladı oracık yerden .. kardeşim uyandı ve sordu ne oldu?
    annem ona bağırarak, abin muhammed olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu
    bağırmalar fazlalaştı
    anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak bana!!
    ama kimse bana cevap vermiyordu, neden?
    oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte
    ama kimse cevap vermiyordu
    başladım bağırmaya ya rabbi, ya rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar
    uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu
    bu ses Allah'u taalenin bir ayeti idi
    ((andolsun sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık. Bugün artık gözün keskindir))
    birden iki kişi beni tuttular, ama insan değillerdi
    çok korktum!!

    başladım bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz?
    kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler
    ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim
    neden beni kabire götürüyorsunuz? bırakın beni!! Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim
    bana gülümseyerek cevap verdiler
    dediler ki, ey insanlar sizler çok ilginç yaratıklarsınız, sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.
    beni kabire doğru çekiyorlardı hala
    yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu
    onlara sordum neden böyle yapıyorlar?
    dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini biliyorlar, kimisi dalalettedir.. korku içinde sözlerini keserek sordum:
    ateşe gidiyorlar mi yani?
    evet dediler'
    konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar
    hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem??
    dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende kötü
    bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi
    ve hep öyle yitik kalacaksın
    sözlerini korku içerisinde keserek sordum:
    yani ben ateşemi gidiyorum yoksa?
    Onlarda, Allahın rahmeti geniştir ve yolculukta uzundur dediler.
    yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve akrabalarım hepsi
    Bir sandık içinde beni taşıyorlardı
    Onlara korkarak gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen
    Ama kimse bana cevap vermiyordu
    kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü
    Kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın
    Beni duymasını çok isterdim
    O iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar
    baktım ki babam toprak atıyor üzerime
    Kardeşlerim topak atıyor
    Ordaki insanlar hepsi üzerime toprak atıyordu
    dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allaha tevbe etseydim
    dün sabah namazımı kılsaydım
    Keşke her gün rabbime dua etseydim
    Keşke her gün tevbemi yenileseydim
    Keşke kötülüklerden uzak dursaydım
    Başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın
    en azından birisinin beni duymasını çok isterdim
    Peki sen beni duyuyormusun ???
    eğer göndermesi sana zor geliyorsa, daha iyi olacak çünkü sevabını hakketmiyorsun, ama kabirde olduğun zaman o zaman, ahh keşke gönderseydim diyeceksin
    ***
    sübhanallahi ve bihamdihi.. sübhanallahil aziim
    İnanmayan bir gönül, içinde kuş bulunmayan bir kafese benzer. ABDÜLKADİR GEYLANİ


  2. Facebook Adınla Yorum Yap

  3. #2
    Kıdemli Üye
    Üyelik tarihi
    05.12.2009
    Yer
    Çerkezköy
    Yaş
    44
    Mesajlar
    239
    Teşekkür
    306
    Aldığı Teşekkür
    244

    Standart

    PaylaŞim İÇİn tŞkler
    Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim, Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur... Ben dostlarımı ruhumla severim, O ne durur, ne de unutur... " MEVLANA

  4. #3
    Kıdemli Üye
    Üyelik tarihi
    07.12.2009
    Yer
    ankara
    Mesajlar
    439
    Teşekkür
    931
    Aldığı Teşekkür
    463

    Standart

    emeğinize sağlık. demekki ışık olmadanda göz görebiliyor muş

 

 

Bu Konudaki Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •