İnsanlık tarihi

[Leyla Beklevic]

Bir araştırmaya göre insanlık tarihinden bugüne kadar yaklaşık 150 milyar insan yaşamış. 150 milyar hayat. Önce beraber Mamut falan avlamışlar, buğdayı arpayı bulmuşlar. Sonra madenlerin keşfi, silahlarda kullanılması. Kabile savaşları, şehir kurmalar, şehir yıkmalar. İlk büyük imparatorluklar ve ilk soytarılar... İnsa...nlar aşık olmuşlar en başından beri ve düşünüyorum da hani bu 150 milyar insanın tahmini 75 milyarı aşık olacak kadar yaşamış ise bi o kadar da aşk acısı da çekmiş demektir. 75 milyar aşk acısı...düşündürücü

Büyük savaşlar olmuş, büyük katliamlar... Dünyayı sahiplenmek adına öldürmüşler birbirlerini. Sahip olabilmişler mi... Belki bi süre... Ama sonra kitabelerde övülen bi kaç isimden başka hiç bir şeyleri kalmamış. İsimleri kalmış sadece şanslı olanların...

Hastalıklar olmuş veba gibi mesela. Yüzbinlercesi öyle telef olmuş. Tabi o zaman sigorta yok, özel hastane yok. Veba olduysan direk ölüyorsun.

Kölelik varmış bir de. Düşünsene bi köle alıyorsun ve hayatın boyunca hizmet ediyor sana. Ya da sen bi kölesin ve ömrün, birisinin her istediğini yerine getiriyorsun. Tabi sosyal imkanlar, özlük hakları, haftasonu tatilleri falan da yok.

Peygamberler gelmiş hemen her ırka, kavme... Bu dünya aldatıcı aslında bu dünya sizin için bi amaç olmamalı demişler... Bir kısmı inanmış ama daha büyük kısmı gülmüş bunlara. Şimdi bir çoğumuzun yaptığı gibi.

Şu anda da biz yeryüzündeyiz. Ulaşım, iletişim, günlük hayat daha önce hayal bile edilemeyecek kadar kolay. Diş ağrısı için öyle ortaçağdaki gibi ip falan bağlayıp diş çekmiyorlar. Local anestezi uyguluyolar sonrasında antibiyotik ve ağrı kesici tedavisi. Pek acısını hissetmiyoruz bile...

Bilgiye ulaşmak ta hiç bu kadar basit olmamıştı. Yani tek başına bi Google bile binlerce İskenderiyye Kütüphanesine eş değer. Ve daha bilinçliyiz haliyle. Ne bileyim Etna yada Vezüv yanardağları lav saçmaya başladıklarında "tanrıları kızdırmış olmalıyız, tanrılar kurban istiyor" demiyoruz mesela. Plazma tv lerimizden izliyoruz mahşeri ateş nehrini ve sonra sıkılıyor Aşk-ı Memnu''yu ya da Yaprak Dökümü''nü falan açıyoruz.

Herşey artık çok kolay kolay olmasına da yine yapılan bir araştırmaya göre insanların kendisini en fazla yalnız hissettiği çağmış bu çağ. Yani büyük ihtimalle mağarasına avladığı mamutun kafasıyla gelen bi mağara adamı bizden daha az yalnızlık çekiyormuş. E tabi dolayısıyla bizden daha mutluymuş. Bunu neden yazıyorum pek bilmiyorum ama ortalama bi mağara adamının o basit yaşantısıyla bir çoğumuzdan daha az yalnızlık hissetmesi ve bizden daha çok mutlu olması tuhaf hatta sinir bozucu... Sizce ...?