2 sonuçtan 1 ile 2 arasý

Threaded View

  1. #1
    Kýdemli Üye
    Üyelik tarihi
    23.11.2009
    Yer
    Hollanda
    Yaş
    51
    Mesajlar
    156
    Teþekkür
    34
    Aldýðý Teþekkür
    256

    Standart ÖÐrendÝm!...

    Hiç adil olmasada,
    hayatý affetmeyi öðrendim.
    önemli olanýn olduðum yer deðil,
    kiminle olduðum olmasý gerektiðini öðrendim.
    çaba sarfetmeden birini ''''çok '''' sevmeyi öðrendim.
    kýrýldýðýmda
    her ne kadar karþýmdakini kýrmaya deðsede
    ''''önemli deðil '''' demeyi öðrendim.
    gözlerim,gözlerine sadece bir defa deðsin diye saatlerce birini beklemeyi öðrendim.
    ne kadar acý çeksem de,
    herkezin nefes almaya devam ettiðini,
    ilk önce beni sevdiðini söyleyen kiþi '''' o '''' olduðu halde
    ve o''nu sevmemi bekleyen ''''o'''' olduðu halde
    nasýl oluyorsa ilk önce o''nun gittiðini ve nasýl oluyorsa kendince haklý olduðunu öðrendim.
    birini ne kadar düþünürsem düþüneyim,
    ne kadar seversem seveyim,
    yine de arkasýna bakmadan
    gidebileceini öðrendim.
    duyup da konuþamamanýn
    görüp de dokunamamanýn
    acý verdiðini öðrendim.
    kandýrmasam da
    kandýrýlmayý,
    unutmasam da unutulmayý öðrendim.
    deðer sanmýþtým//////
    Deðmezmiþ ÖÐRENDÝM...
    selam ve dua ile...
    Konu Leyla Beklevic tarafýndan (18.01.2010 Saat 23:20 ) deðiþtirilmiþtir.
    Ýnanmayan bir gönül, içinde kuþ bulunmayan bir kafese benzer. ABDÜLKADÝR GEYLANÝ


  2. Facebook Adýnla Yorum Yap

 

 

Bu Konudaki Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajýnýzý Deðiþtirme Yetkiniz Yok
  •