-
ÖĞrendİm!...
Hiç adil olmasada,
hayatı affetmeyi öğrendim.
önemli olanın olduğum yer değil,
kiminle olduğum olması gerektiğini öğrendim.
çaba sarfetmeden birini ''''çok '''' sevmeyi öğrendim.
kırıldığımda
her ne kadar karşımdakini kırmaya değsede
''''önemli değil '''' demeyi öğrendim.
gözlerim,gözlerine sadece bir defa değsin diye saatlerce birini beklemeyi öğrendim.
ne kadar acı çeksem de,
herkezin nefes almaya devam ettiğini,
ilk önce beni sevdiğini söyleyen kişi '''' o '''' olduğu halde
ve o''nu sevmemi bekleyen ''''o'''' olduğu halde
nasıl oluyorsa ilk önce o''nun gittiğini ve nasıl oluyorsa kendince haklı olduğunu öğrendim.
birini ne kadar düşünürsem düşüneyim,
ne kadar seversem seveyim,
yine de arkasına bakmadan
gidebileceini öğrendim.
duyup da konuşamamanın
görüp de dokunamamanın
acı verdiğini öğrendim.
kandırmasam da
kandırılmayı,
unutmasam da unutulmayı öğrendim.
değer sanmıştım//////
Değmezmiş ÖĞRENDİM...
selam ve dua ile...
-
Cook dokunakli bir siir ama guzelmis,eline saglik..